Europako Gizarte Fondoa (EGIF), helburu gisa Merkatu Bakarrean enplegua eta langileen mugikortasuna sustatzea zuena, Batasunaren Egitura Politikaren lehen tresna izan zen, Europako Inbertsioen Bankuarekin batera. Hirurogeigarreneko harmarkadaren hasieran NOBEF sortu zen, landako eremuen garapena bultzatzeko Nekazal Orientabide eta Bermerako Europako Fondoa, baina eskualdeen arteko garapen mailan ziren aldeak 70eko hamarkadan agerian geratu ziren nabarmen, krisi ekonomikoarekin eta lehenengo zabalkuntzarekin. Orduan, 1975. urtean, Eskualde Garapenerako Europako Fondoa edo EGEF sortu zen, eta orduz geroztik estatu kideen arteko ageriko aldeak ez zirela estatuen arazo partikularrak pentsatu zen, baizik eta Batasunaren egiazko eskualdeko politika bat egituratuz soluzio orokor eta elkartasunezkoak eskatzen zituen arazo komun bat. Egiaztapen hori 1988. urteko Batasunaren Eskualdeko Politikaren erreforma sakonean islatu zen. Aipatutako erreformak estatu kideei emandako Batasunaren laguntzak lehentasunezko ardura behar zuten eremuak identifikatuz irizpide funtzionalen, eta eskualde mailako irizpideen arabera banatzen zituen, eta fondo ezberdinen arteko koordinazioa sustatzen zuen. Azkenik, 1993. urtean, Kohesio Fondoa sortu zen, Estatu atzeratuenen konbergentzia ekonomikoa faboratzeko berariaz diseinatua, azpiegiturei eta ingurugiroari lotutako auziak ebatziz. Estatu espainiarra orduan EEE deitutakora atxiki ondoren, 1986. urtean, hasi zen Batasunaren laguntzak jasotzen. EAEren politika horri 1988. urteko erreformaren ostean, zeinak eskualdeko xedea zuten laguntzak jasotzeko aukera Autonomi Erkidegoetara hedatu baitzuen, atxiki zitzaion osoki. Azken urteotan, Gipuzkoak Batasunaren fondo ugari eskuratu ahal izan du hainbat proiektu, programa eta ekimenen bitartez. Fondo horiek administrazioaren maila ezberdinek kudeatu dituzte, eta, horien artean Gipuzkoako Foru Aldundiak funtsezko zeregina betetzen du.